1. Help ons om goed voor onszelf te zorgen
Bijna alle ouders vertelden: tijdens de scheiding loop je aan jezelf voorbij. Je schakelt voortdurend tussen verwerken, veranderen en regelen. Alle energie die je verder nog hebt, is voor de kinderen.
‘Ik was zó druk met alles wat er moest gebeuren! En dat terwijl door zijn vertrek de grond onder mijn voeten verdween. Pas een paar maanden nadat ik in het nieuwe huis zat voelde ik voor het eerst zelf weer iets en heb ik dagenlang gehuild’.
Niets is zo belangrijk voor de kinderen dan dat ouders op de been blijven. Daar kun je ouders dus bij helpen. Door niet alleen oog te hebben voor de kinderen, maar ook over hen. Door te benoemen dat het ‘heel wat is’, allemaal. En door uit te leggen dat de kinderen het nodig hebben dat jij goed op jezelf past.
2. Help ons om goede hulp te vinden.
Goede hulp vinden als je gaat scheiden is niet makkelijk. Veel ouders vertellen dat ze al terughoudend waren met het inschakelen van hulp, maar dat het toen nog lastig was om hulp te vinden, ook. Want als je dan hulp wilt, waar vind je het dan? Veel gemeenten zijn druk om een ‘sociale scheidingskaart’ te maken, of om een scheidingsloket in te richten zodat je als ouders een eerste plek hebt om aan te kloppen. Maar vaak is de juiste hulp niet zomaar gevonden.
Dus:
- Steun ouders tijdens dat moeilijke proces van hulp zoeken en vinden, van doorverwezen worden en moeten wachten.
- Help meezoeken naar de juiste hulp. Vind iemand die in jouw gemeente écht de weg weet, bijvoorbeeld via het scheidingsloket.
- Leef mee met beide ouders en met de kinderen tijdens het proces van scheiden en/of hulpverlening. Vraag nog eens hoe het gaat, of het klikt met de hulpverlener en of de hulp ook helpt.
- Volg de ontwikkelingen in jouw gemeente. Zodat je het weet waar je moet zijn als je in contact komt met gezinnen die uit elkaar gaan.
3. Kies partij voor beide ouders. En vooral voor de kinderen.
Pas op voor de praatgrage ex die medelijden opwekt. Ga niet mee in de slimme praatjes van de één terwijl je vergeet te vragen naar de mening van de ouder die wat minder mondig is. Ga niet zomaar mee in het oordeel over degene die is weggegaan of die een ander heeft. Doe ook niet mee aan negatieve gesprekken over één van de ouders. Helemaal niet waar de kinderen bij zijn. Je weet nooit het hele verhaal. En als jij niet kiest, hoeven de kinderen dat ook niet te doen.
4. Heb oog voor alle gezinsleden
Soms is er één gezinslid dat extra lijdt onder de gevolgen van een scheiding. Let goed op dat je de anderen dan niet uit het oog verliest. De scheiding heeft impact op iedereen, ook op het broertje dat geen probleemgedrag vertoont en ook op de partner die besloot om weg te gaan.
5. Helpen? Ondersteun ons liever
Als je uit elkaar gaat heb je ondersteuning nodig: mensen die er - soms letterlijk - voor zorgen dat je overeind blijft. Dit is misschien wel de grootste reorganisatie van je leven. Dan heb je een hulpverlener nodig waar je echt steun aan hebt. (Sociaal-emotionele) hulp is niet altijd het eerste waar je op zit te wachten. En soms ook wel. Wanneer emotionele verwerking lijkt te stagneren, let er dan op dat de ouder, of het kind, die problemen niet negeert.
Wat dan wel steunend is? Soms kunnen ouders en kinderen dat zelf prima aangeven. Zorg in elkgeval dat je er bent en laat merken dat je meeleeft. En soms moet je gewoon iets doen, ook al weet je niet precies of dat het juiste is.
